Naučnici sa Univerziteta Jork otkrili su u svom najnovijem istraživanju kako je takozvani “pseći govor” vrlo važan u pomaganju vlasnicima da ostvare bolji odnos sa svojim ljubimcima.
Mnogi vlasnici mijenjaju svoj glas tokom razgovora sa ljubimcima, često koristeći visoke zvuke koje roditelji koriste u razgovoru sa djecom. Doktor Kejti Slokomb, sa Jorkovog odsijeka za psihologiju kaže:
“Visoko ritmični govor je čest kod ljudske interakcije sa psima u zapadnim kulturama, ali je dosta nepoznato da li to koristi psima na isti način kao kod beba”.
Istraživači su sproveli niz testova govora sa starijim psma, gdje im je data prilika da slušaju jednu osobu koja je koristila “jezik za pse”, u kom su bile rečenice poput “ti si dobar pas”, “hoćemo li u šetnju”, te drugu osobu koja je koristila riječi ljudi, poput “bio sam sinoć u bioskopu”.
Naučnici su tokom testa mjerili pažnju pasa nakon razgovora. Psima je dozvoljeno da izaberu sa kim od govornika žele da ostvare fizički kontakt. Ono što je tim otkrio je da, ne samo da su psi više pažnje posvetili “psećem jeziku”, već su bili motivisaniji da vrijeme provedu sa osobom koja je sa njima pričala na taj način.
“Otkrili smo da stariji psi više vole da budu uz osobu koja govori “psećim jezikom”, nego sa onom koja je govorila jezikom koji nije uključivao riječi o ljubimcima. Kada smo izmiješali govore, psi nijesu pružali pažnju ni jednom govorniku. To znači da stariji psi žele da čuju “njihove” riječi u višim tonovima, sa emocijom, da bi ga shvatili relevantnim”, rekao je Aleks Benjamin, student završne godine psihologije, koji je učestvovao u testu.
Benjamin je istakao i kako se nada da će ovo istraživanje pomoći vlasnicima u interakciji sa svojim psima, kao i veterinarima spasiocima životinja. Istraživanje je objavljeno i u časopisu “Animal Cognition”.
