Širom svijeta postoji vjerovanje kako je jedna pseća godina jednaka kao sedam ljudskih. Ipak, da li je baš tako, i šta naučnici kažu?
Prema istraživačima, veterinarima, i stručnjacima za dresiranje i ponašanje pasa, ta matematika baš i nije najtačnija.
“Prosječan životni vijek psa je okvirno jedna sedmina ljudskog, što može da objasni vjerovanje o “jednoj za sedam” godina”, kaže doktorka Keti Nelson iz Životinjskog medicinskog centra u Vašingtonu.
“Kada to tako gledate, onda je razumljivo zašto vlada to vjerovanje. Ne mora pak da bude i tačno”, dodaje Nelson.
Doktorka Ketrin Mekgonigle, profesorica interne medicine na “Pen Vetu” ističe da psi mnogo brže stare od ljudi, te da izrastu i sazru već u prve dvije godine života. “Možete to i ovako gledati: Pas prođe proces od bebe, pred-tinejdžersko, tinejdžersko i mlađe odraslo doba za oko dvije godine. To kada pretvorite u ljudske godne bude između 15 i 24 godne. Nakon toga, proces starenja značajno se smanji”.
Mekgonigle kaže kako nakon ovog perioda, starenje ide po principu oko jedne za četiri-pet godina.
Viktorija Šejd, iz “petMD” ističe da ulazak psa u srednje godine znači i razne nove faktore koji ulaze u igru.
“Ne postoji jasno određena i naučno potvrđena činjenica, ali kada napune oko šest godina, onda se veličina, rasa i tip psa počinju pitati. Oni imaju uticaj na to kako će pas stariti.
Prema Keti Nelson, manji psi sporije stare od većih drugara. “Manji psi duže žive. Tako čivave i jorkiji mogu da žive 15 do 18 godina dok velike rase poput mastifa žive 7 do 9 godna. Psi srednjih veličina su negdje između”, ističe Nelson.
Ako se pitate zašto psi ne žive kao i ljudi, razlika je naravno u genetici. Psi, kao i ljudi, formirani su od miliona ćelija. Kada se govori o ljudima, onda se ističe da genetika diktira koliko će određene ćelije živjeti.
Kod pasa, to nije jedini indikator dužine života. Produžiti život psu možete i okruženjem u kom se nalazi, kao i ishranom.
